Category: Kino autorskie

Kino autorskie – znak firmowy. Krzysztof Zanussi    „Znak firmowy” to element o charakterze osobistym, który reżyser wprowadza do każdego swojego filmu, aby podkreślić jego autorski charakter. We wszystkich filmach Krzysztofa Zanussiego obecny pies. Posłuchajmy wypowiedzi reżysera na ten temat i zobaczmy, w jaki sposób psy pojawiają się w kilku wybranych filmach Krzysztofa Zanussiego.

Kino Antoniego Krauzego. „Meta”. Między „czarną serią” a kinem moralnego niepokoju „Towarzyszu prezesie, my tego filmu w żaden sposób nie możemy puścić” – po tych słowach szefa telewizyjnej cenzury, wypowiedzianych w obecności reżysera, film „Meta”, którego realizacja rozpoczęła się w styczniu 1971 roku, został odłożony na dziewięć lat na półkę. „Meta” pojawiła się na ekranach […]

Kino autorskie – znak firmowy. Jan Jakub Kolski  linia horyzontu „Znak firmowy” to element o charakterze osobistym, który reżyser wprowadza do każdego swojego filmu, aby podkreślić jego autorski charakter. W filmach Jana Jakuba Kolskiego, zwykle w scenie początkowej, pojawia się linia horyzontu z wędrującym wzdłuż niej, na granicy nieba i ziemi człowiekiem. W ten sposób […]

Kino Krzysztofa Kieślowskiego. „Personel”. Kino moralnego niepokoju Czy lustro pojawiające się w scenie otwierającej film „Personel” w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego zapowiada, że w tym filmie swoje odbicie będą mogli dostrzec także widzowie? „Personel”, pierwszy film fabularny Kieślowskiego, zrealizowany w roku 1975, otwiera w polskiej kinematografii nurt kina moralnego niepokoju, istniejący do 1981 roku. Filmy z […]

Kino Wojciecha Jerzego Hasa W labiryncie czasu i przestrzeni Już w filmie „Harmonia”, pierwszym krótkometrażowym filmie fabularnym, zrealizowanym przez Wojciecha Jerzego Hasa w 1947 roku, są widoczne główne motywy obecne w całej twórczości reżysera. Subiektywizacja narracji udostępnia widzom perspektywę bohatera. W tym filmie jest nim mały chłopiec, który marzy o posiadaniu harmonii. Pojawia się okno […]

  Kino Jerzego Kawalerowicza Przestrzeń zamknięta Jedną z najbardziej wyrazistych cech kina autorskiego Jerzego Kawalerowicza – obecną w większości jego filmów – jest specyficzny rodzaj przestrzeni, w której umieszcza bohaterów swoich filmów. Jest to przestrzeń zamknięta, świadomie ograniczona przez reżysera, by mógł dzięki temu w sposób bardziej wnikliwy budować portrety psychologiczne postaci. Akcja filmu Pociąg […]

  Żywot Mateusza Świat prostego piękna zdziwień Film Żywot Mateusza był debiutem reżyserskim Witolda Leszczyńskiego, zrealizowanym jako praca dyplomowa w Szkole Filmowej w Łodzi. Poszukując tematu do filmu dyplomowego Leszczyński przeczytał przetłumaczoną wówczas na język polski, a napisaną w 1957 roku, książkę norweskiego pisarza Tarjei Vesaasa Ptaki. Bohaterem powieści jest Matis, mężczyzna zachowujący dziecięcą wrażliwość […]

  Pętla Jedność świata zewnętrznego i przeżyć bohatera Kuba, bohater filmu Pętla w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa jest alkoholikiem. Reżyser opowiada o przeżyciach postaci w szczególny sposób. W filmie pojawiają się zdarzenia i sytuacje, które widz może uznać za wyraz stanów świadomości bohatera. Świat psychiczny Kuby znajduje odbicie w otaczającej go przestrzeni i sytuacjach, w […]

  Jestem Samotność i męstwo małego bohatera Bohaterami większości filmów Doroty Kędzierzawskiej są dzieci. Film Jestem opowiada o losach chłopca, który uciekł z domu dziecka. Inspiracją dla reżyserki była notatka w gazecie, mówiąca o chłopcu, który uciekł z domu dziecka i przez pół roku mieszkał w opuszczonym baraku w pobliżu osiedla mieszkaniowego. Bohater filmu Kędzierzawskiej […]

  Kino Antoniego Krauzego Twórca niepokorny Antoni Krauze zrealizował 13 filmów fabularnych oraz 30 dokumentów będących głównie portretami wybitnych postaci polskiej kultury i dwa seriale telewizyjne. Monidło, film fabularny nakręcony na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha, pozwala dostrzec bardzo istotną cechę sztuki reżyserskiej Krauzego, będącą wyróżnikiem całej jego twórczości. Jest nią szacunek dla człowieka wyrażający się […]