Kiedy w hotelu rozpoczyna się występ Hanki Lewickiej goście wychodzą z baru, by posłuchać Czerwonych maków na Monte Cassino. Andrzej i Maciek siedzą zamyśleni przy stoliku obok opustoszałego baru. Podnoszą się z miejsc i zaczynają iść w stronę sali, w której odbywa się występ w chwili, w której rozlegają się słowa drugiej części pierwszej zwrotki: […]
Read more
Scena zaćmienia Słońca jest jedynym fragmentem Faraona posiadającym kompozycję wertykalną czyli pionową, związaną z obecnością sfery sacrum. Ludzie atakujący świątynię podejmują próby wspinania się na olbrzymie posagi stojące po obu stronach bramy. Daje to początek przejściu do wertykalnej panoramy kamery ukazującej stojącego na dachu pomiędzy pylonami Herhora. Niebo otrzymało w tej scenie, dzięki zastosowaniu filtru […]
Read more
Filmowa adaptacja Potopu, w reżyserii Jerzego Hoffmana, ze zdjęciami Jerzego Wójcika, wyróżnia się wysokim poziomem artystycznym od ekranizacji pozostałych części trylogii Henryka Sienkiewicza. W Potopie pojawia się wiele dodanych, krótkich scen, których nie ma w pierwowzorze literackim. Są one ważnym elementem wzbogacającym estetykę filmu. Dają także widzom możliwość pogłębionego odbioru Potopu. Jedna z takich […]
Read more
Analiza omawia sposób przedstawienia przestrzeni w drugiej części filmu Eroica, w reżyserii Andrzeja Munka, ze zdjęciami Jerzego Wójcika. Jest to część filmu opowiadająca o pobycie polskich oficerów w niemieckim obozie jenieckim. Otwiera ją panorama kamery wzdłuż drutów kolczastych, za którymi widać ośnieżone szczyty gór. Ujęcie kończy się na wieży strażniczej. Następne ujęcie pokazuje widok z […]
Read more
Scena ataku była filmowana tuż po wschodzie słońca. Zbocza barchanów są wtedy zacienione, widoczne stają się zagłębienia i pofałdowania, otwarta przestrzeń zyskuje światłocień, który znika wraz ze wznoszącym się słońcem. Jest to czas, w którym „pustynia opowiada o sobie”. W południe promienie słoneczne padają prawie pionowo i stojący człowiek ma jedynie nieco cienia obok […]
Read more Komentarz do filmu Lecą żurawie. Wirująca kamera jako cytat filmowy Film Lecą żurawie w reżyserii Siergieja Kałatozowa jest jedynym filmem fabularnym zrealizowanym w Związku Radzieckim, który otrzymał nagrodę Złotej Palmy na festiwalu filmowym w Cannes. Nakręcony w 1957 roku, po oficjalnym potępieniu stalinizmu, w okresie chruszczowowskiej odwilży, zadziwił świat pełnymi liryzmu, a zarazem bardzo […]
Read moreCzas Apokalipsy – dramaturgia barw Tematem filmu Czas Apokalipsy w reżyserii Francisa Forda Coppoli, ze zdjęciami Vittorio Storaro, będącego adaptacją opowiadania Josepha Conrada Korzeniowskiego Jądro ciemności, jest wojna w Wietnamie. To walka dwóch światów. Barwy przeciwstawiają technologicznej cywilizacji Ameryki żyjącą w zgodzie z naturą kulturę Wietnamu. W Czasie Apokalipsy Storaro posługuje się barwami podstawowymi. Obok […]
Read more W tej analizie zajmiemy się sceną z filmu Potop w reżyserii Jerzego Hoffmana, ze zdjęciami Jerzego Wójcika, w której główny bohater Andrzej Kmicic mści się za zabicie jego kompanów. Przeprowadzimy analizę sposobu pokazania w kompozycji obrazu filmowego rodzącej się w Kmicicu chęci zemsty. Przyjrzymy się, jakie środki wyrazu zostały użyte przez twórców dla ukazania […]
Read more
Analiza jest poświęcona obecności i sposobowi realizacji światła w filmie Faraon, w reżyserii Jerzego Kawalerowicza. W szerokościach geograficznych, w których były realizowane zdjęcia plenerowe do filmu, na pustymi Kyzył-Kum w Uzbekistanie, niebo tuż nad horyzontem traciło barwę błękitną i było rozżarzone do białości, stawało się bezchmurnym pojęciem światła. W czasie zdjęć plenerowych autor zdjęć […]
Read more